'De Bussumse Kant' (2011) is een uitgave van Kunstkring ARTES Bussum. 
 
Vanuit diverse thema's  en geïnspireerd  door specifieke locaties delen dertig beeldend kunstenaars hun persoonlijke kijk op Bussum.    Mijn thema was 'Vader van Bussum'.
Het resulteerde in een schilderij met de titel:  'De Allegorie van het Bussums Leiderschap'.

‘De Allegorie van het Bussums Leiderschap’                         

 

Na mijn zoektocht naar de leiders van Bussum door bijna twee eeuwen geschiedenis, heb ik besloten om een ‘portret’ te schilderen van het Bussumse leiderschap.

Bussum heeft altijd een man als burgervader gekend, zo zat de maatschappij eeuwen lang in elkaar. Om dit beeld te doorbreken en het leiderschap omhoog te tillen boven de vaste verwachtingspatronen uit heb ik gekozen voor een allegorische voorstelling. Ik heb het leiderschap neergezet als een jonge vrouw zonder gezicht, die groei, waakzaamheid en openheid uitstraalt. Op blote voeten zit zij daar. Aards. Zij heeft de ambtsketen van de Bussumse burgemeesters om haar hals. De kostbare zilveren keten, die wordt gedragen van 1938 tot 2016, het moment waarop Bussum, Naarden en Muiden samen gaan in de nieuwe gemeente Gooise Meren.

 

Deze keten zit boordevol symboliek. Het burgemeestersambt vereist geloof, hoop en liefde. Daarom is de keten van onder gesloten met een Kruis, de Sterre en de Roos gedekt door het wapen van Bussum, uitgevoerd met in goud getekende boekweitkorrels op een veld van blauw email. De eikenbladeren op de grote schakels verbeelden kracht, op het sluitstuk staat het zegel van koning Salomo afgebeeld, symbool voor de wijsheid. Op de kleine schakels bloemen als balsemien (humor), speenkruid (waakzaamheid) en andere gewassen allen ontleend aan de Gooise flora. Onderaan de keten het rijkswapen, met aan de achterzijde het wapen van Bussum dat onder het hart wordt gedragen. Deze ambtsketen behoort tot de kostbaarste historische stukken van Bussum.

 

De vrouw zetelt op het huidige moderne gemeentehuis, dat stamt uit 1965.

Ik heb haar geen gezicht gegeven om openheid te symboliseren en omdat elke burgervader - of misschien in de toekomst burgermoeder - steeds een eigen gezicht aan het leiderschap zal geven.

 

In haar linker hand houdt zij een sleutelbos, die de toekomst verbeeldt. De toekomst van het samen verder gaan van diverse Gooise gemeenten in een nieuwe Gooise stad. De grote sleutel is die van Bussum, de grootste van de fusiegemeenten. De kleinere zijn van Naarden, Muiden en Weesp. Of al deze gemeenten ook alle vier samen zouden gaan was op het moment dat dit schilderij ontstond nog niet zeker. In haar rechter hand houdt zij de Watertoren, het duurzaamste kantorengebouw van Nederland, de trots van Bussum in dit jaar 2011. Het heeft de vorm van een lamp, al eeuwenlang het symbool voor de waakzaamheid.

 

Het verleden wordt weergegeven door de twee voormalige gemeentehuizen van Bussum. Zij verwaaien naar verre einders om uiteindelijk op te lossen in het verleden.

 

De kleuren die ik gebruikt heb hebben ook een symbolische betekenis.

Uit geel, rood en groen is het hele schilderij opgebouwd.

Geel is de kleur van de levenskracht, de zon en de liefde. Geel roept als goudblond associaties op met weelde, overvloed, liefde en verfijning.

Rood is de kleur van het goddelijke, de macht, de kracht, de vruchtbaarheid, de liefde en de energie.

Het groen is de kleur van de groei, het nieuwe leven. Die kleur komt terug in het gemeentehuis en in het natuurlijke bladergroen van het Gooi.

 

120 x 100 cm, acryl op linnen                                                      Bussum 2011, Marjan Dunselman